Skręcenie stawu skokowego to jedna z najczęstszych kontuzji, która może przytrafić się każdemu. Metoda leczenia zależy od stopnia uszkodzenia stawu skokowego.
Jakie są objawy skręcenia stawu skokowego?
Osoby, którym często przytrafiają się skręcenia stawu skokowego, powinny odwiedzić sklep ortopedyczny i zaopatrzyć się w specjalne stabilizatory. Warto się na to zdecydować, ponieważ objawy „skręcenia kostki” są bardzo dokuczliwe, a zalicza się do nich:
- ostry, silny ból, który najczęściej umiejscowiony jest w miejscu najsilniejszego unerwienia, czyli po bocznej stronie stawu,
- nasilenie dolegliwości bólowych w trakcie wykonywanie ruchu związanego z powstanie urazu,
- zasinienie skóry w miejscu urazu,
- tkliwość uciskowa w miejscu skręcenia,
- znacznie utrudnione chodzenie i wspinanie się na palce,
- niestabilność i zmniejszona ruchomość stawu.
Jakie są stopnie uszkodzenia stawu skokowego i jak wygląda leczenie?
Nawet najmniejsze skręcenie stawu skokowego może doprowadzić do zwiększenia podatności na kolejne kontuzje. Wynika to z rozluźnienia aparatu więzadłowego. Z tego właśnie względu tak ważne jest leczenie zarówno w przypadku niewielkich, jak i dużych skręceń. Urazy stawu skokowego dzieli się na 3 stopnie, o których zależy leczenie:
- stopień I – dotyczy skręceń niewielkich, które wymagają ograniczenia aktywności przez maksymalnie 10 dni lub do momentu ustąpienia dolegliwości bólowych i obrzęku. Zalecane jest wykonywanie co 2-3 godziny zimnych okładów oraz zażywanie leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych. Na kostkę należy założyć stabilizator lub aparat uciskowy. Regenerację uszkodzonego stawu można przyspieszyć stosując specjalne zabiegi ultradźwiękami, polem magnetycznym lub krioterapią.
- stopień II – w skręceniach stopnia II niezbędne jest odciążenie stawu oraz stabilizacja z zastosowaniem ortezy bądź łuski gipsowej przez okres co najmniej 2 tygodni. Warto wykonywać zimne okłady i stosować leki przeciwzapalne i przeciwbólowe. Ponadto konieczne jest stosowanie zabiegów rehabilitacyjnych, czyli ultradźwięków, pola magnetycznego lub krioterapii. Do pełnej sprawności można powrócić po 3 lub 4 tygodniach,
- stopień III – to najpoważniejszy uraz stawu skokowego, przy którym niezbędne je zastosowanie gipsu lub stabilizatora przez okres około 4 tygodni. Chora kończyna musi być odciążona. Ponadto należy stosować leki przeciwzapalne i przeciwbólowe. Bardzo ważna w przypadku tego urazu jest intensywna rehabilitacja. Powrót do sprawności zwykle zajmuje około 10 tygodni. Niestety w bardziej poważnych uszkodzeniach często niezbędne jest przeprowadzenie zabiegu operacyjnego, którego celem jest rekonstrukcja uszkodzonych więzadeł.